Nie wstępuj do Wolnomularstwa, jeśli impulsem jest dziecinna ciekawość – czeka cię tylko rozczarowanie. Wstąp jeśli zdecydowałeś się poważnie poznać tę Instytucję. Jeśli kochasz Prawdę i Piękno, lecz twój umysł nie dostrzega poezji rzeczy prostych, a rozum nie jest choćby trochę wrażliwy – nie wstępuj. Szybko się znużysz.

Jeśli jesteś adwokatem lub lekarzem, przemysłowcem lub handlowcem, funkcjonariuszem lub urzędnikiem, szukasz klientów lub popleczników – nie wstępuj. Wolnomularstwo nie spełni twoich oczekiwań. Funkcjonariuszu, rozśmieszysz ministra ze swojej partii, choćby był Masonem, a jego następca mógłby ci zaszkodzić; Handlowcu, twój towar okazałby się podejrzany, jak i twoje Mularstwo; Adwokacie i lekarzu, mógłbyś okazać się niegodny swojego zawodu, w którym ceni się bezinteresowność.

Jeśli jednak jesteś ambitny i twoje umiejętności idą w parze z ambicjami – wstąp, zrealizujesz się. Lecz jeśli szukasz szczudeł na swoje zbyt krótkie nogi – nie wstępuj, nasze ideały nie będą dla ciebie wystarczająco wzniosłe.

Polityku, nie myśl, że znajdziesz sprzymierzeńców w Loży – spotkasz tam tylko tych, którzy już nimi są, a odwrócą się od ciebie ci, którzy zarzucą ci sianie niezgody i odniesiony przez ciebie sukces okaże się chwilowy.

Tak długo jak konflikty interesów, pasje i uprzedzenia będą poróżniać ludzi, Wolnomularstwo będzie dalej nauczać Wtajemniczonych, że: przemoc szkodzi wszystkim; idee podobnie jak ludzie są podporządkowani prawu wzrostu; reformy udaje się przeprowadzić jedynie na przygotowanym na nie gruncie; ludzie oczekujący niecierpliwie na postęp szkodzą mu bardziej niż jego przeciwnicy.

Lecz jeśli: wierzysz w Człowieka i w jego zdolność do doskonalenia się; dostrzegasz głębszą koncepcje szczęście; w świecie zdominowanym przez chaos oraz ludzkie słabości poszukujesz mądrości; wreszcie, jeśli o nic nie prosisz Wolnomularzy, którzy są jedynie ludźmi – wstąp do Wolnomularstwa. Dostarczy Ci ono tego, czego poszukujesz.

Dokładne oszacowanie ile przyszłości spełnić można w chwili obecnej – oto cała tajemnica wielkiej siły. Wkładaj zawsze w to, co czynisz trochę przyszłości, lecz odpowiednią jej miarę.

Victor Hugo (1802-1885), tomik Tas de Pierre („Stos kamieni") opublikowanym po raz pierwszy (1848 r.)